Dzięki właściwej metodzie nauki, każdy, kto chciałby poznać język obcy, może to zrobić. Wewnętrzna inteligencja nie ma znaczenia, ani wrodzona zdolność muzyczna. Liczy się wytrwałość i chęć spróbowania. Potrzeba chęci rozciągnięcia strefy komfortu i rozpoczęcia rozmowy z innym człowiekiem w swoim nowym języku. To nie jest łatwe – na początku możesz się potknąć, ale praktyka jest kluczem. Wkrótce będziesz poruszać się po nowym języku z coraz większymi umiejętnościami i udogodnieniami. Pomóc może w tym również kurs japońskiego Bydgoszcz.
Około 16% nauki języka obcego można przypisać inteligencji – przynajmniej zgodnie z testami IQ. Testy IQ składają się głównie ze słownictwa i matematycznych pytań przedstawionych w różnych formach. Być może to wyjaśnia, dlaczego IQ lepiej koreluje z sukcesem w szkole niż z sukcesem w życiu. Dobra znajomość języków, na przykład dobra praca w biznesie, polityce lub miłości, wymaga czegoś więcej niż inteligencji, która zapewni ci sukces w szkole. Wymaga takich cech, jak perswazja, wrażliwość i wytrwałość, których IQ nie bierze pod uwagę.
Badania wykazały, że wbrew powszechnemu przekonaniu, umiejętności muzyczne stanowią zaledwie około 10 procent tego, czego potrzeba do nauki języka. Jednym z głównych powodów, dla których ludzie rozpaczają nad nauką języka jest to, że czynność ta sprawia, że czują się głupi. Normalnie można być uważanym za kompetentnego dorosłego, ale dla nauczyciela języka może być jedynie bełkoczącym dzieckiem, zmuszanym wyjąkać najprostsze rzeczy.
W przeciwieństwie do życia codziennego, w którym zwykle możemy uniknąć sytuacji, które nas zawstydzają, w klasie jesteśmy bezradni wobec nauczyciela, który przez niewłaściwe pytanie może odsłonić naszą ignorancję. Fatalny akcent lub rażący błąd gramatyczny może nas zidentyfikować jako niekompetentnych. Pamiętajmy jednak, że wszyscy popełniamy błędy, a to właśnie one sprawiają, że możemy się doskonalić.
